ΣΥΝΤΟΜΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
ΒΟΝΙΤΣΑΣ
Βόνιτσα
είναι μια ωραία
κωμόπολη
κτισμένη στο
αρχαίο
Ανακτόριο.
Είναι έδρα του
ομώνυμου δήμου
και πρωτεύουσα
της επαρχίας
Βόνιτσας και
Ξηρομέρου, το
οποίο κατάχει
περίπου το ¼ του
νομού (Αιτ/νιας).
Σύμφωνα με την
τελευταία
απογραφή (2001) οι
κατοικοί της
ανέρχονται
στους 4892.
Από
έγγυρες πηγές
γνωρίζουμε ότι
η ονομασία της
έχει προέλθει
από τη λέξη
Βόνδιτσα, η
οποία
συνδέεται με τη
σλαβική γλώσσα
κατά την οποία
η λέξγη βόντα
σημαίνει νερό.
Βέβαια υπάρχει
και μια άλλη
εκδοχή κατά την
οποία η λέξη
Βόνδιτσα
προέρχεται από
τη Βουλγαρική
γλώσσα και
σημαίνει «αγκίστρι».
Η
ιστορία της
πόλης μας πολύ
μεγάλη. Από τον 11ο-12ο
αιώνα όπου η
Βόνιτσα
γνώρισε μεγάλη
ακμή ως και το
τέλος της
Ελληνικής
Επανάστασης η
πόλη έπαιξε
καθοριστικό
ρόλο σε όλες
τις πολεμικές
επιχειρήσεις
που έλαβαν
μέρος στην
Ελλάδα.
Η
Βόνιτσα κάνει
την εμφάνισή
της περίπου στο
τέλος του 4ου
αιώνα όταν
καταστράφηκε
το αρχαίο
Ανακτόριο και
οι κάτοικοι
αποφάσισασν να
χτίσουν μια νέα
πόλη στα
εραίπια της
παλιάς. Τον 11ο-12ο
αιώνα όπως
αναφέρθηκε και
στα παραπάνω
γνώρισε μεγάλη
ακμή η οποία
έφτασε στο
απόγειό της
μετά την 4η
Σταυροφορία
όπου εντάχθηκε
στο δεσποτάτου
της Ηπείρου.
Τελικά μετά από
ένα διάστημα
ευημερίας και
ανάπτυξης
περιήλθε το 1362
στους Αλβανούς
ηγεμόνες και
αργότερα το 1472
στους Τούρκους.
Από το 1684 ως το 1797
βρίσκεται υπό
βενετικής
κυριαρχίας και
τελικά το 1798
πολιορκείται
και
καταλαμβάνεται
από τον Αλή
Πασά.
Η πολυτάραχη πορεία της τερματίζεται το 1828 όπου και ελευθερώνεται.