ΕΘΙΜΑ ΘΥΡΡΕΙΟΥ
Το θύρρειο φημίζεται για τα διαχρονικά έθιμα και τις παραδόσεις που κληρονομούνται από γενιά σε γενιά και από εποχή σε εποχή.Μερικά από αυτά είναι τα εξής:
.
1. ΕΘΙΜΟ ΤΟΥ ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗ
Σύμφωνα με αυτό όλοι οι κάτοικοι του χωριού ανήμερα της γιορτής του Αϊ-Γιώργου μαζεύονται στην εκκλησία για να παρακολουθήσουν τη θεια Λειτουργία. Μαζί τους συμμετέχουν και οι καβαλάρηδες του χωριού που όλοι μαζί με τα άλογα τους , μετά τη θεια Λειτουργία τριγυρίζουν όλο το χωριό πηγαίνοντας στα σπίτια όπου υπάρχει κάποιος εορταζόμενος για να κεραστούν με παραδοσιακά γλυκά από τις σπιτονοικοκυρές. Λιγο αργότερα ακολουθεί μια γιορτή στην πλατειά του χωριού προς τιμήν του Αη-Γιωργης
2. ΕΘΙΜΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙΩΝ
Το έθιμο αυτό γίνεται την παραμονή της πρωτομαγιάς. Συμφωνα με αυτό, τα παιδιά του χωριού βγαίνουν το βράδυ της παραμονής σε όλους τους δρόμους του χωριού κρατώντας κουδούνια που βάζουν στο λαιμό των ζωών. Τα βροντούν συνεχώς καθώς βαδίζουν για να προαναγγείλουν το καλωσόρισμα της άνοιξης, ετοιμαζοντας τη μεταφορά των προβάτων από τους κάμπους στα βουνά. Γίνεται επίσης το αρμάτωμα των πρόβατων, δηλαδή το πέρασμα των κουδουνιών στα πρόβατα.
3. ΕΘΙΜΟ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Την ημέρα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ όλοι οι κάτοικοι του χωριού πηγαίνουν στην εκκλησία, τιμώντας έτσι την Πανάγια που σύμφωνα με την παράδοση βοήθησε το χωριό να σωθεί .Δηλαδή την περίοδο της Τουρκοκρατίας όταν οι Τούρκοι εισβάλλοντας στο χωριό το έκοψαν ,όταν προσπάθησαν να κάψουν την εκκλησία, η Πανάγια έριξε χιόνι και έτσι οι Τούρκοι έφυγαν ,χωρίς να καταφέρουν να
Λεηλατήσουν αυτή και να την κάψουν. Η εκκλησία από τότε ονομάστηκε ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ.
Η ημέρα αυτή θεωρείται από πολλούς η πιο ιερή γιατί ήταν σημαδιακή.